تحقیق در مورد زیست طولانی در گتب آسمانی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 27 صفحه

قسمتی از متن .doc :

زیست طولانی در کتب آسمانی

قبل از بیان امور و آوردن شواهدی از کتاب های مقدس آسمانی درباره ی مساله ی زیست طولانی، به اجمال و اختصار، نظر خود را در مورد کتب آسمانی منسوب به انبیای پیشین علیهم السلام بیان می کنیم و با بیان این نظر به ارائه ی نمونه هایی از کتاب مقدس در مورد عمرهای طویل مبادرت می ورزیم.

در این تردیدی نیست که جز قرآن کریم هیچ یک از کتاب های مقدس پیشین به صورت اصیل و دست ناخورده باقی نمانده است و اگر از زمان حاضر به عقب برگردیم و کتب منسوب به پیامبران الاهی را مورد بررسی قرار دهیم، به این قضیه بهتر توجه می یابیم که: هر قدر قدمت کتاب زیادتر باشد، میزان تحریف و دست خوردگی در آن زیادتر است. حتی به جایی می رسیم که از کتاب منسوب به پیامبر بیش از نامی باقی نمانده است؛ چنان که از پیامبر اولوالعزمی چون نوح علیه السلام هیچ اثری موجود نیست و به همین قیاس، حضرت ابراهیم علیه السلام؛ ولی از پیامبرانی چون موسی، داوود، زردشت و عیسی مسیح علیهم السلام آثاری در دست است به نام های تورات، زبور، اوستا و انجیل که میزان تحریف و دست خوردگی این کتب به میزان قدمت آن ها از زمان ما مربوط می شود. به عبارت بهتر، هر قدر که عمر نزول یک کتاب آسمانی زیادتر باشد، تحریف و دگرگونی در آن زیادتر صورت پذیرفته است.

بر این مبنا، آثار منسوب به حضرت زردشت مسلماً بسیار دست خوش این تغییرات گردیده است و آن چه امروزه زردشت شناسان مطرح می کنند این است که از قسمت های متنوع اوستا، یعنی کتاب آسمانی منسوب به زردشت، فقط گات های آن را به احتمال زیاد می توان به زردشت منسوب دانست و در نسبت دادن دیگر قسمت ها چون یسناها، یشت ها و دینکرد و ... نمی توان با قدرت و جرات این گونه ادعا کرد که مندرجات این کتب دقیقاً بدون تغییر و تحریف و دست ناخوردگی باقی مانده است.

در مورد تورات نیز چنین وضعیتی حکم فرماست؛ یعنی اسفار خمسه ی تورات و کتاب های پیوست به آن مطمئناً نمی تواند سخنان خدا تلقی شود؛ زیرا موارد فراوانی از تحریف را (چه به صورت تناقضات قسمت های مختلف تورات با هم و چه آوردن مسائل خلاف عقل و فطرت) می توان در توراتی که به حضرت موسای کلیم علیه السلام منسوب است یافت.

آن چه گفته شد در مورد انجیل یا بهتر بگوییم اناجیل اربعه نیز صادق است؛ منتهی به میزانی کمتر و ناچیزتر؛ زیرا که وجود چهار انجیل، خود بیانگر آن است که کتاب حضرت عیسی علیه السلام دست ناخورده باقی نمانده است. گذشته از آن، این اناجیل را افرادی غیر از خود عیسی مسیح علیه السلام ارائه کرده اند و به نام کسانی غیر از آن حضرت معروف است.

همان گونه که در سطور پیشین گفتیم، تنها کتابی که با قاطعیت می توان کتاب آسمانی نامید و بدون تغییر و دگرگونی و تحریف دانست، قرآن مقدس است که از زمان نزول تا زمان ما بدون تحریف و تغییر و از دست حوادث مصون و محفوظ باقی مانده است.

این توضیح به عنوان مقدمه آورده شد و گرنه، بحث در این زمینه به فرصت و وقتی بیش از این نیازمند است و تحلیلی افزون تر می طلبد که در این اندک- که بیان عموم مطالب بر ایجاز و اختصار نهاده شده است- نمی توان فراتر از مقداری که گفته شد دقت و بررسی کرد.

یادآوری می کنیم که مراد ما از دست خوردگی کتب آسمانی مقدس پیشین آن نیست که آن چه در این کتاب ها آمده تحریف شده است و به هیچ یک از مندرجات و محتویات این کتاب ها نمی توان اعتماد کرد؛ بلکه در همین کتاب ها و با همین حجم، مطالب فراوانی را می توان یافت که قطعاً الاهی است و به مسلمات مورد قبول پیروان این آیین ها استشهاد خواهیم کرد.

از نظر آیین زردشتی، دو موجود بسیار طویل العمر و حتی ابدی و سرمدی وجود دارند که به ((اهورامزدا)) و ((اهرمن)) نام بردارند. حال مهم نیست که این دو در برابر هم باشند یا یکی مخلوق دیگری. چنان که ادعا شده است، اهریمن در برابر اهورامزدا نیست؛ بلکه نقش شیطان را در اغوا و گمراه کردن انسان ها بازی می کند. چه شیطان در برابر اهورامزدا و قطب مقابل وی باشد و چه مخلوق خدای بزرگ و مامور به دام افکندن آدمیان در بندهای بدکاری و فساد، به هر حال، موجودی است که از عمر بسیار درازی برخوردار است و دیرزیستی او شگفت انگیز است.

در تورات طول عمرهای فراوانی را می یابیم؛ از آن جمله:

(( پس تمام ایام ((آدم)) که زیست نه صد و سی سال بود که مرد... پس جمله ی ایام ((انوش)) نه صد و پنج سال بود که مرد... و تمامی ایام ((قینان)) نه صد و ده سال بود که مرد... پس جمله ی ایام ((متوشالح)) نه صد و شصت و نه سال بود که مرد... پس تمام ایام ((لمک)) هفت صد و هفتاد و هفت سال بود که مرد.))1

((1- تورات (ترجمه ی فاضل خانی)، سفر پیدایش، باب پنجم، آیات 32-5.))

پس در تورات، یعنی کتاب عهد قدیم، عمرهای 905 ساله، 910 ساله، 930 ساله و 969 ساله می یابیم و این کتاب صریحاً به وجود افرادی با داشتن این عمرهای طولانی اعتراف می کند.

به عهد جدید یا انجیل نگاهی بیندازیم. در یکی از کتاب های منضم به اناجیل، یعنی کتاب اعمال رسولان، سخن از زنده شدن حضرت عیسی مسیح علیه السلام و صعود او به آسمان هاست. به برخی از این قسمت ها توجه فرمایید:

(( صحیفه ی اول را انشا نمودم- ای ((تیوفلس))- درباره ی همه ی اموری که ((عیسی)) به عمل نمودن و تعلیم دادن آن ها شروع کرد؛ تا آن روزی که رسولان برگزیده ی خود را به ((روح القدس)) حکم کرده بالا برده شد که بدیشان نیز بعد از زحمت کشیدن خود خویشتن را زنده ظاهر کرد؛ به دلیل های بسیار که در مدت چهل روز بر ایشان ظاهر می شد و درباره ی امور ملکوت خدا سخن می گفت و چون با ایشان جمع شد، ایشان را قدغن فرمود که: از اورشلیم جدا مشوید؛ بلکه منتظر آن وعده ی پدر باشید که از من شنیده اید؛ زیرا که ((یحیی)) به آب تعمید می داد؛ لیکن شما بعد از اندک ایامی به ((روح القدس)) تعمید خواهید یافت.

پس آنانی که جمع بودند از او سوال نموده گفتند: خداوندا! آیا در این وقت، ملکوت را بر اسرائیل باز برقرار خواهی داشت؟ بدیشان گفت: از شما نیست که زمان ها و اوقاتی را که پدر در قدرت خود نگاه داشته است بدانید؛ لیکن چون ((روح القدس)) بر شما می آید، قوت خواهید یافت و شاهدان بر من خواهید بود در ((اورشلیم)) و تمامی ((یهودیه)) و ((سامره))2 تا اقصای جهان. و چون این را گفت- وقتی که ایشان همی نگریستند- بالا برده شد و ابری او را از چشمان ایشان در ربود و چون به سوی آسمان چشم دوخته می بودند- هنگامی که او می رفت- ناگاه دو مرد سفیدپوش نزد ایشان ایستاده گفتند: ای مردان جلیلی! چرا ایستاده به سوی آسمان نگران اید؟ همین ((عیسی))- که از نزد شما به آسمان بالا برده شد- باز خواهد آمد؛ به همین طوری که او را به سوی آسمان روانه دیدید.))3